หมวกฟางเป็นทิวทัศน์ที่สวยที่สุดในการเดินทางครั้งนี้

ฉันเดินทางไปทั่วภาคเหนือและภาคใต้ของประเทศบ่อยครั้ง

บนรถไฟที่กำลังเดินทาง ฉันชอบนั่งริมหน้าต่างเสมอ มองดูทิวทัศน์นอกหน้าต่าง ในทุ่งนาอันกว้างใหญ่ของมาตุภูมิ บางครั้งก็จะเห็นภาพชาวนาสวมหมวกฟางกำลังทำไร่ทำนาอย่างขะมักเขม้น

ฉันรู้ว่า หมวกฟางระยิบระยับเหล่านั้น เป็นทิวทัศน์ที่สวยที่สุดในการเดินทางครั้งนี้เลย

ทุกครั้งที่ฉันเห็นหมวกฟางบนศีรษะของเหล่าพี่น้องชาวนาเหล่านั้น ฉันก็รู้สึกอะไรบางอย่างที่อธิบายไม่ได้ ตอนเด็กๆ ฉันเคยสวมหมวกฟางหลายครั้งขณะเล็มหญ้าอยู่ในทุ่งนาที่สวยงามของบ้านเกิด

ในเดือนสิงหาคม ปี 2001 ฉันไปเยี่ยมชมอนุสรณ์สถานการลุกฮือ 1 สิงหาคม ที่หนานชาง ที่มุมด้านตะวันออกของชั้นสองของหอแสดงภาพ มีหมวกฟางสีดำของวีรชนหลายใบที่เคยสวมใส่ หมวกฟางเหล่านี้ บอกเล่าถึงความจงรักภักดีของผู้เป็นเจ้าของต่อการปฏิวัติอย่างเงียบๆ

เมื่อได้เห็นหมวกฟางที่คุ้นเคยเหล่านี้ จิตใจของฉันก็ตกใจอย่างมาก เพราะก่อนหน้านี้ ฉันไม่เคยคิดถึงความสัมพันธ์ระหว่างหมวกฟางกับการปฏิวัติจีนมาก่อนเลย

หมวกฟางเหล่านี้ทำให้ผมนึกถึงประวัติศาสตร์การปฏิวัติของจีน

บนเส้นทางเดินทัพอันยาวไกล มีทหารกองทัพแดงกี่คนที่สวมหมวกฟางต่อสู้ที่แม่น้ำเซียงเจียง ข้ามแม่น้ำจินซา ยึดสะพานลู่ติ้ง ข้ามภูเขาหิมะ มีหมวกฟางกี่ใบที่จากผู้เสียสละไปสู่ศีรษะของผู้เสียสละ และเริ่มต้นการเดินทางปฏิวัติรอบใหม่

หมวกฟางธรรมดาแต่ไม่ธรรมดานี้ เมื่อผนวกกับความแข็งแกร่งและความหนักแน่นของประวัติศาสตร์การปฏิวัติจีน ได้กลายเป็นทิวทัศน์ที่สวยงาม และเปรียบเสมือนสายรุ้งที่ส่องประกายในระหว่างการเดินทัพทางไกล!

ในปัจจุบัน ผู้คนที่สวมหมวกฟางมากที่สุดก็คือชาวนา ผู้ที่เผชิญหน้ากับดินเลสส์โดยหันหลังให้ท้องฟ้า พวกเขาทำงานหนักบนผืนดินอันกว้างใหญ่ หว่านความหวังและเก็บเกี่ยวรากฐานทางวัตถุที่ค้ำจุนการสร้างชาติ และหมวกฟางก็สามารถส่งความเท่ให้กับพวกเขาได้

และการกล่าวถึงหมวกฟางก็เท่ากับการกล่าวถึงพ่อของฉัน

พ่อของผมเป็นนักเรียนธรรมดาคนหนึ่งในช่วงทศวรรษ 1950 ของศตวรรษที่แล้ว หลังจากออกจากโรงเรียน เขาจะขึ้นไปบนแท่นสูงสามฟุตแล้วเขียนบันทึกเรื่องราวในวัยหนุ่มของเขาด้วยชอล์ก

อย่างไรก็ตาม ในช่วงปีพิเศษเหล่านั้น พ่อของฉันไม่ได้รับสิทธิ์ขึ้นไปยืนบนเวที ดังนั้นเขาจึงสวมหมวกฟางใบเก่าแล้วลงไปทำงานในทุ่งนาบ้านเกิดอย่างขะมักเขม้น

ในเวลานั้น แม่ของฉันเป็นห่วงว่าพ่อของฉันจะไปไม่รอด พ่อของฉันมักจะยิ้มและสะบัดหมวกฟางในมือพลางพูดว่า “บรรพบุรุษของฉันก็สวมหมวกฟางมาตั้งแต่เกิด ตอนนี้ฉันก็สวมหมวกฟางเช่นกัน ชีวิตนี้ไม่มีอะไรยากลำบากหรอก นอกจากนี้ ฉันมั่นใจว่าทุกอย่างจะเรียบร้อยดี”

แน่นอนว่าไม่นานนักพ่อของฉันก็กลับไปดำรงตำแหน่งครูอีกครั้ง จากนั้นเป็นต้นมา ในชั้นเรียนของพ่อ มักจะมีหัวข้อเกี่ยวกับหมวกฟางอยู่เสมอ

ตอนนี้หลังจากเกษียณแล้ว พ่อของฉันจะสวมหมวกฟางทุกครั้งที่ออกไปข้างนอก และหลังจากกลับบ้านแล้ว ท่านจะปัดฝุ่นออกจากหมวกฟางก่อนนำไปแขวนไว้ที่ผนังเสมอ